Reactie: hallo Annemiek

grappig als ik je wensen zo lees voel ik daarbij een verwantschap. Zit nu zelf even baanloos in een groot bedrijf (en nog deels in de ziektewet na burnout) te mijmeren hoe ik als beste mensen kan helpen op hun levenspad. In die zin heb ik afgelopen seizoen al een ooachopleiding gevolgd en hoop daarmee in combinatie met mijn hooggevoeligheid mijzelf met de tijd neer te zetten. De "angst" voor het onbekende (mede door mijn nu hoge salaris, zorgen om de hypotheek en verantwoordelijk voelen door de alminentatie) houden mij nu nog bevroren en ben mij er van bewust dat het voor mijzelf kiezen moment steeds naderbij komt. Net als toen ik 4 jaar terug de stap maakte om mij los te rukken uit de relatie van 24 jaar die zo slecht voor mij was. Ondanks dat je je dan losmaakt uit de ketenen van je relatie word je daarna geconfronteerd met je eigen ketens. Wens je toe dat al je wensen uit zullen komen.

gr pim

Reactie: Hoi Annemiek,
Ik herken je wens. Zelf ben ik an het zoeken naar een manier om een 'echte' bijdrage te leveren aan deze wereld. Ik heb daar wat ideeën over, maar nog geen concrete uitwerking. Daarvoor zoek ik contact met mensen van allerei achtergrond om te zien wat wel zou werken en wat niet. Heb jij al een idee over hoe je je wens wilt vormgeven. Ik ben benieuwd. Hoe dan ook veel succes!

Reactie: Beste Pim en Harry, bedankt voor jullie reacties. Mijn antwoord duurde even, omdat ik niet helemaal begreep dat je dat dan maar weer bij je eigen bericht moet zetten....
Pim, ik kan je alleen maar adviseren de angst voor het onbekende los te laten en te inventariseren wat je kan missen om je hart te volgen. Ik ben zelf wat dat betreft net wat stappen verder. Zat ook lang in goedbetaalde banen bij multinationals en hield ruim geld over elke maand, maar het gaf op gegeven moment geen voldoening meer. Vooral sinds een periode van overspannen thuiszitten ben ik gaan luisteren naar mijn gevoel ipv ratio en materialisme. Ik ben wel gezegend met moed en idealisme, dus heb op een gegeven moment mijn baan opgezegd zonder iets anders te hebben behalve een idee om meer met schoonheid en kunst te gaan doen. Dat werd uiteindelijk kunstgeschiedenis studeren met een 3daagse job ernaast. Een superervaring, maar na 2 jaar bleek ik echt op van die zware combi en zag mijn toekomst daar toch niet in. Vandaar dat ik sinds vorig jaar weer verder aan het zoeken ben en steeds dichter bij mijn echte roeping kom. Al met al in de afgelopen 3 jaar een schat aan zelfkennis en levenservaring opgedaan die ik nooit had bereikt door in mijn luxe, steady leventje te blijven. En ook heel belangrijk; het versterkt het geloof in jezelf waardoor je sterker in je schoenen komt te staan! Voorheen liet ik mij heel erg leiden door mijn omgeving, op zoek naar bevestiging. Nu weet ik dat dit een bodemloze put is en ik mijn eigen ziel eerst tevreden moet stellen. Al met al betekende dit ook voor mij een enorme omslag in geldzaken. Ik heb stapje voor stapje bekeken waar ik kon besparen en geld uit kon halen. Dat begon met inwisselen van mijn bedrijfsaandelen, opmaken van spaargeld gevolgd door omzetten van hypotheek waardoor mijn spaargeld vrijviel. Er was wat vrijval van oud spaarloon en vrienden&ouders die bijsprongen. Natuurlijk geen grote uitgaven meer aan kleding&uitjes, al kon ik een jaarlijkse reisbestemming niet missen. Dit jaar moest ook mijn geliefde cabrio eraan geloven, omdat ik niet meer kan werken in een baan zonder ziel en die tijd voor mezelf neem. Afijn ik sta dus weer met beide benen op de grond na een luxe leven en alleen dat geeft ook weer zoveel verdieping!
Kijk wat jij kunt missen en aanpassen in je leven om toch meer je hart te kunnen volgen. Er is vaak meer mogelijk dan je denkt!

Harry, ik heb ook nog geen concrete ideeen. Af en toe word ik daar gek van, maar ik weet dat je zoiets niet kan afdwingen en het inzicht komt als je er klaar voor bent. Daarnaast ben ik een denker en dromer en bezit weinig aarde elementen die me het om laten zetten in praktische stappen :-) Bovendien werk ik graag ondersteunend en adviserend dus op dit moment zou ik graag andere mensen willen helpen met het realiseren van hun plannen (waar ik ook verbinding mee voel).

Iets verder in de toekomst zie ik mezelf in mijn droom als een adviseur in de levenskunst, met een praktijk aan huis, een boek die ik over mijn ervaringen geschreven heb en die veel mensen steunt in hun zoektocht. Daarnaast geef ik dan ook wat uren les of college in de levenskunst ter compensatie van alle ratiovakken in het onderwijs. Misschien ben ik ook een gevraagd spreker omdat er steeds meer behoefte in de wereld komt aan een andere, bewustere manier van leven en omgaan met de wereld. Afijn, hoe ik daar ga komen.... alleen het universum weet het. Maar je weet wat ze zeggen over wensen en dromen......
Heel veel succes met de jouwe en als ik je kan helpen, let me know.

Hartelijke groeten, Annemiek

Reactie: Hoi Annemiek,

ik herken veel van wat je vertelt over je leven. Ik heb zelf de afgelopen jaren nogal wat meegemaakt. Mijn vrouw is twee jaar geleden overleden na een slopende ziekte die ook veel druk op ons gezin gelegd heeft. Ik heb twee puberende zoons (fantastische jongens overigens als je ziet wat zij in hun leven al mee hebben gemaakt is het wonderbaarlijk hoe ze het nu doen). Ik werk in een goed betaalde baan bij een multinational. Dat vraagt veel tijd en energie en dit, in combinatie met de thuisituatie, laat mij weinig ruimte om uitdrukking te geven aan waar ik eigenlijk mee bezig 'moet' zijn. Ik weet dit al een hele tijd, maar slaagde er niet in dit te doorbreken. Geen verloren tijd, want intussen heb ik veel geleerd zowel in 'vaardigheden' maar vooral ook over en in mijzelf. Het leven zou het leven niet zijn, als het niet op het juiste moment aangeeft dat het tijd is voor de volgende fase. Bij mij is dat een aantal weken geleden gebeurd in de vorm van een ernstig autoongeluk. Ik ben daar werkelijk door het oog van de naald gekropen. Ik ben nu nog herstellende, maar eigenlijk kom ik er nagenoeg ongeschonden uit. Het heeft wel in mij teweeg gebracht dat het nu tijd is om het met 'leren', 'opzuigen' en 'verzamelen' om te zetten. Ik weet wat ik weten moet, ik ken en kan wat ik nodig heb en nu is het tijd om 'mijn bijdrage' te leveren; uitdrukking geven aan wat voor mij echt belangrijk is. Ik weet dat ik vanuit mijn talenten een bijdrage kan leveren aan een betere wereld, een duurzame samenleving (kernthema's zijn daarbij voor mij 'bewustzijn' en vandaaruit 'delen van welvaart'). Ik heb in grote lijn een beeld van wat en hoe mijn bijdrage daaraan gaat worden, maar de uitwerking en invulling is nog aan het rijpen. Het is zoals je al zegt: je kunt dat niet afdwingen en het inzicht komt als je er klaar voor bent. Ik geef mezelf dan ook de tijd en ruimte in het vertrouwen dat om de juiste dingen zich op het goede moment zullen ontvouwen. Diep in mijzelf heb ik mijn keuzes allang gemaakt, is mijn weg bepaald. Ik heb dingen gevraagd waarvan ik weet dat ze (gaan) komen.
Lijkt me leuk om hier verder over door te praten. Je kunt mij ook mailen op xitauka@live.nl.

Hartelijke groeten,
Harry

Reactie: hoi Annemiek, bij toeval kwam ik na langere tijd weer hier en zag je lieve advies, dank je wel daarvoor. Hoop dat ik niet de indruk heb achtergelaten, dat ik bevroren in een hoekje zit!
Ik leef absoluut het leven met al zijn hoogte en dieptepunten en kan nu zeggen dat ik heerlijk in het NU zit zonder weg te zakken en zowaar ook steeds beter te aarden.

Lijkt mij leuk om nog eens verder met je te mailen of te chatten over verwante ideeen.
Hoop inmiddels dat het jou beter en beter gaat en je dichter bij je dromen bent! Ik ben ook te bereiken onder pimvdvelde@live.nl

groet pim